Een 24 uursstop Los Angeles vind ik altijd een soort tantaluskwelling; het idee dat ik op deze fantastische bestemming de tijd heb van één uur smiddags tot de volgende dag 11 uur, maar te slaperig en energieloos ben voor eigenlijk alles...
De zon schijnt en het strand lonkt en ik wil iets leuks doen. Maar de hele crew is jetlagged en de halve crew gaat naar de mall.
Maar deze keer is de purser een leuk, enthousiast en gezellig energiek type. Als ze vraagt wat ik ga doen zeg ik "ik ga met jou mee. Kan me niet schelen wat je gaat doen!"
Ze zegt dat ze een auto heeft geregeld en een leuk hip wijkje weet waar ze naartoe gaat met haar maatje, ook zo'n gezelligerd. En ik mag mee.
In een half uur rijden we naar een buurt, een paar blokken landinwaarts vanaf het strand in Venice en wandelen over Abbot Kinney Road, een geweldige straat met surfersboetiekjes, hipsterwinkeltjes, schrijfwarenzaakjes. Koffietentjes en gezonde smoothie-bars voor overdag en leuke restaurants en cafés voor savonds.
Venice's claim to fame is altijd de beach culture van de Boardwalk, maar de 'hood's most stylish block' is Abbot Kinney, waar de boho-chic enclave van L.A., one-of-a kind winkels en restaurants een nieuwe betekenis geven aan de term 'going local'.
Zelfs voor een 'non-shopper' als ik zijn de winkeltjes hier erg uitnodigend. We gaan een klein yoga-achtig zaakje in, waar de eigenaresse me vertelt dat, als inwoners van Venice 'AWOL' zeggen, ze bedoelen: Always West of Lincoln (Lincoln Boulevard, de straat die deze boho buurt scheidt van de rest van Los Angeles).
In mijn spijkerbroek en laarzen voel ik me enigszins overdressed, aangezien het publiek hier voornamelijk gekleed is in Ibiza-stijl achtige outfits. Ook heb ik het gevoel de enige te zijn met een flesje cola, tussen de gezonde fruit- and vegetable snoothies...
We rijden door naar Manhattan Beach, waar we heerlijk sushi eten, witte wijn drinken en blijven hangen tot zonsondergang.
Terug in het hotel praten we nog even na bij het zwembad. Die nacht slaap ik van 2300 tot 0900 (je moet het maar kunnen) en begin uitgerust aan de terugvlucht.
Tijdens het afscheidsritueel bij bagageband 7 bedank ik mijn twee gezellige, ondernemende collega's voor de vierentwintig uur in Los Angeles, die dankzij hen voelden als een week vakantie.